15. Weer thuis…

Gisteravond hebben we de tassen in gepakt en gelabeld, zodat ze morgen ochtend klaar liggen om mee te nemen naar het vliegveld. We houden nog 1 tas in de kamer om alle laatste spullen mee te nemen. We gaan nog 1x het entertainment in. Sytske naar het casino en Cornelis en ik doen nog een mini Air-Hockey toernooi. Cornelis heeft gewonnen 😉 en Sytske een beetje. We beseffen maar al te goed dat dit de laatste vakantie avond op het schip is geweest en dat we morgen weer met de terugtocht beginnen.

De volgende ochtend begint vroeg. We moeten om 7:30 de kamers al uit zijn, zodat ze deze klaar kunnen maken voor de volgende gasten van de nieuwe reis van de Norwegian Star vanuit Reykjavik. We willen de andere gasten een beetje voor zijn en op tijd ontbijten. Er staat een taxi voor ons klaar om 8:15 om ons naar Keflavik Airport te brengen. En we hebben geluk er is een tafel vrij en kunnen lekker rustig eten. Cornelis is niet van het vroeg opstaan dus de motor draait nog stationair, maar Sytske en ik draaien al weer volop om de terugtocht voor te bereiden. Eten, terug naar de kamer, tandenpoetsen, spullen in de tas, controle van kamer en van boord om naar het vliegveld te gaan.

We checken uit en lopen naar buiten, de koude strakke wind blaast ons bijna weer terug, als een soort “welkom in Reykjavik”. We lopen de trap af en staan op de kade van de cruiseterminal. He zegt Cornelis: er staat een tent van ons klaar!. Blijkbaar heeft de Boer tenten hier een degelijke windvaste tent neergezet om de koffers van alle passagiers veilig op te slaan. Als ze er staan…. tenminste….
De gele tas is weg!! Alweer!
We staan alle drieën met de schouders naar beneden, vol ongeloof te kijken naar de lege plek naast de zwarte North face tas.

We gaan gelijk aan en zoeken naar de gele tas. Als hij hier ligt vinden we hem. Algauw hebben we in de gaten dat hij er niet ligt. we vragen aan de mensen van NCL aan boord en op de wal. Ze geven aan dat alle koffers van het schip zijn. We geven, na lang zoeken en vragen het op, anders missen we deze vlucht ook nog. We laten de gegevens achter en gaan naar onze taxi. Tijdens de rit zitten we weer in dezelfde film als vorig jaar, alleen nu aan het eind van de vakantie. Op het vliegveld checken we in, min 1 tas. Ik heb de theorie dat er iemand is geweest die niet goed uit zijn doppen heeft gekeken vanochtend en onze tas heeft meegenomen met een excursie of zo. Als we naar de douane lopen zijn we toch een beetje erg oplettend naar gele tassen aan het kijken die we tegen komen, en op 1 of andere manier ziet Sytske 2 gele North face op elkaar liggen… naast een bord van de NCL. Dat is onze tas zegt Cornelis! wat blijkt, is er inderdaad een gast geweest die de verkeerde tas heeft in de haast naar het vliegveld meegenomen en er op het vliegveld achterkwam dat ie de verkeerde gele tas had. De NCL heeft vanochtend heel vroeg zijn tas naar het vliegveld gestuurd. Bij hun NCL plek afgeleverd, maar de man was al vertrokken. Nu lag dus zijn en onze tas daar. Wat een mazzel! We hollen snel naar de incheck balie en al gauw rolt de gele tas het systeem in… PFF wat een avontuur. Nog een uur en dan vliegen we. Snel door de douane en even op adem komen.

Helaas! nog ff niet. De tas komt niet door de scanner. Nee wat nou weer! oh de souvenirs die zouden we in de tas doen… niet gelukt door de omstandigheden. Ja dan zit je met een potje van 325ML MapleSirup uit Halifax waar maar 100 ml is toegestaan. We moeten een beslissing nemen weggooien of weer terug in het systeem rugzak als bagageruim aanbieden en weer achter aan de rij aansluiten.

Dat laatste dan maar! maar dan met zijn drieën . We hebben nog 45 min voordat we vliegen. we worden door de aankomst hal geloodst en doen alles voor de derde keer. Deze x bij de douane lukt het de scanner niet een juiste foto van de enige rugzak te maken en moet hij er 3x door heen. over 10 min gaan we boorden en het is nog wel ff lopen naar C21. Uiteindelijk lukt het en zijn we in het systeem en rennen we naar onze gate. Gelukkig, met het zweet op de rug ploffen we op onze stoeltjes in het vliegtuig. Gelukkig ondergaat Cornelis alles en volgde hij goed bij al deze snelle beslissingen die we namen. Hij weet in wedergeval hoe het Vliegveld van IJsland er uit ziet.

De vlucht naar Oslo gaat voorspoedig en we herpakken onze rust. Een kleine stop in Oslo en we zitten met een heleboel Noorse F1 fans in het vliegtuig naar Amsterdam. Na 1,5 uur staan we op Schiphol en bij de bagageband komen tot onze verbazing onze 4 tassen als een van de eersten op de band. En zitten we binnen 20 min in de trein naar Soest. Toch nog een beetje mazzel.

Dus weer een vakantie volbracht. Bedankt voor het lezen en de berichtjes aan ons.

Tot de volgende!